ການຮັບມືອາການບວດ

ບົດຄວາມນີ້ເປັນຂໍ້ມູນເພື່ອການອ້າງອີງເທົ່ານັ້ນ ແລະບໍ່ຄວນຖືກນຳໄປເປັນຂໍ້ຄຳແນະນໍາທາງການແພດ. ກະລຸນາປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານທາງການສຸຂະພາບເພື່ອເອົາຄຳແນະນໍາທີ່ເໝາະສົມສໍາລັບທ່ານ.

ອະທິບາຍວ່າອາການບວດແມ່ນຫຍັງ?

ອາການບວດແມ່ນຄວາມຮູ້ສຶກຢ່າງຍິນຢຶນໃນທ່ຽງຫົວ ຫຼື ທ່ຽງທໍ່ຈັກ ທີ່ມີການເກັບກວ່າອາການປົກກະຕິ. ອາດມີຄວາມຮູ້ສຶກຕອບຄ່ອຍ ຫຼື ເປັນກ້ອນ ນັບວ່າເປັນອາການທີ່ພົບເຫັນບ່ອຍໃນຜູ້ຄົນ. ອາການນີ້ບໍ່ແນ່ນອນວ່າເກີດຈາກໄດ້ຫຼືບໍ່ ປ່ອຍໃຫ້ມັນມີຮູບແບບແລະຄວາມຫນັກທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປ.

ສາເຫດທົ່ວໄປຂອງອາການບວດ

ສາເຫດທີ່ພົບບ່ອຍແມ່ນການກິນອາຫານທີ່ເປັນແກ່ກາດ (ເຊັ່ນ ອາຫານມັນ, ພື້ນຜັກທີ່ຜັດແລະຫົວເລືອກທີ່ມີແກັດ), ການກິນໄວ ຫຼື ການມີການລ້ອງອາກາດເຂົ້າ, ການທືມລະດັບເສຍສຸຂະພາບຂອງແຮ່ນລ້ຽງສາຍບິຟໂຣບັກໂຣບ (gut microbiome), ແລະພະຍາດທາງການເລື່ອງກະເຕີງເຮືອງກັບລໍາລັງການຍ່ອຍອາຫານເຊັ່ນພາວະສະພາບເຊີນດັບຫຼືໄຂວາມ່າ. ການປ່ຽນແປງຮ່ວມກັນຂອງສະພາບຮ່າງກາຍກໍສາມາດນໍາໄປສູ່ອາການບວດໄດ້.

ການປຸງອາຫານແລະພຶດຕິກຳ

ການປ່ຽນແປງເລືອກອາຫານສາມາດຊ່ວຍຫຼຸດອາການບວດ: ກິນອາຫານທີ່ຍ່ອຍງ່າຍ, ຫຼຸດການບັບລອກ ແລະຫຼຸດອາຫານທີ່ກ້ອນລູກເປັນ, ກິນແບບເປັນສ່ວນໆ ແລະຫຼຸດການທຸກໆທີ່ເຮັດໃຫ້ເຂົ້າອາກາດ. ການດື່ມນ້ຳຫຼາຍແລະເຄືອກລະດັບຄາເນຍວັດີ່ດີກໍຊ່ວຍໄດ້. ຢ່າລືມການຄວບຄຸມຄວາມເຄືອນໄຫວ ແລະການຈອງມືໃນເວລາທີ່ກິນ.

ຕົວແປງອາວຸດ: ຢາທົດແລະໂປຣໂບຍອທິກ

ຢາທົດທີ່ຈະຊ່ວຍບາງຄັ້ງແມ່ນຢາບວດທີ່ຂາຍໂດຍທ່ານໃນຮ້ານຍາ (ເຊັ່ນ ກາດຕັດການກວັດລະດັບກາດຕົວຢ່າງ) ແລະໂປຣໂບຍອທິກ (probiotics) ທີ່ອາດຊ່ວຍປັບສາຍແປງຂອງແຮ່ນລ້ຽງ. ກຳນົດວ່າຕົວແປງໃດເໝາະຂຶ້ນກັບອາການແລະຮູບແບບສຸຂະພາບຂອງທ່ານ, ເພາະຢາບາງປະເພດອາດມີຜົນຂ້າມ. ການເອົາໂປຣໂບຍອທິກຄວນເຮັດໃຫ້ສອບຖາມຜູ້ຊີ້ນໃຫ້ຊັດເຈນ.

ທາງການແພດທີ່ອາດຈະຖືກໃຊ້

ໃນກໍລະນີທີ່ອາການບວດຢູ່ຕໍ່ກັນ ຫຼືມີອາການອື່ນເຊັ່ນ ແຈ້ງຫວັນ, ກາຍອ້ອມນ້ອຍ ຫຼື ການສູນເສຍນ້ຳໜັກໂດຍບໍ່ມີເຫດຜົນ, ແພດອາດແນະນໍາການສອບຖາມເພື່ອເບິ່ງສິ່ງທີ່ເປັນສາເຫດເຊັ່ນພາວະອາຫານແລະການຍ່ອຍ. ການທົດສອບເຊັ່ນການທົດເລືອກອາຫານ, ການທົດເພື່ອກວດເຊື້ອພະຍາດຫຼືການທົດສອບດ້ານນ້ຳຍ່ອຍອາຫານອາດຈະຖືກນໍາໃຊ້ຕາມຄຳແນະນໍາຂອງແພດ. ຖ້າຈຳເປັນ, ແພດອາດແນະນໍາການຮັບການດ້ວຍການແກ້ໄຂຮອດຊັບ.

ເວລາທີ່ຄວນໄປຫາແພດ

ຄວນໄປຫາແພດທັນທີເມື່ອອາການບວດມີຄວາມຫນັກຂຶ້ນ ມີໄຂ່ຫວັນ ຫຼື ການສູນເສຍນ້ຳຫຼາຍ, ມີເຈັບປວດຮ້າຍແຮງ, ທ່ານສົນໃຈວ່າມີພະຍາດໃດໜຶ່ງທີ່ກະທຳໃຫ້ເກີດອາການ ຫຼືເຫັນການປ່ຽນແປງນ້ຳໜັກຢ່າງຮືນໄວ. ການເຊື່ອມຕໍ່ກັບຜູ້ເປັນເລີ່ມເພື່ອຮັບການປຶກສາທາງການແພດ ແລະການສົດນຳຜົນການທົດສອບເພື່ອຄົ້ນຫາສາເຫດ.

ສະຫຼຸບ, ການຈັດການອາການບວດຕ້ອງພິຈາລະນາທັງໃນແງ່ພຶດຕິກຳປະຈໍາວັນ ແລະທາງແປງທາງການແພດ. ການເຂົ້າໃຈສາເຫດພ້ອມກັນກັບການປ່ຽນແປງອາຫານ, ການໃຊ້ຢາທີ່ຫຼຸດອາການຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ແລະການປຶກສາແພດເມື່ອຈໍາເປັນ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ການຈັດການອາການດີຂື້ນໄດ້.